ผู้เป็นที่รักของมนุษย์และเทวดา พระนิพนธ์ของสมเด็จพระสังฆราช (วิริยะ 412)
ผู้เป็นที่รักของมนุษย์และเทวดา พระนิพนธ์ของสมเด็จพระสังฆราช (วิริยะ 412)
รหัสสินค้า : 412
ขนาด : กรีนรีด
กระดาษ : กรีนรีด
หมึกพิมพ์ : สีดำ
จำนวนหน้า : 104 หน้า
ความหนากระดาษ : 65 แกรม
ราคาสินค้า
ไม่พิมพ์รายชื่อ ราคาเล่มละ
0.00
บาท
พิมพ์รายชื่อ 100 เล่มขึ้นไป
0.00
บาท
พิมพ์รายชื่อ 200 เล่มขึ้นไป
0.00
บาท
พิมพ์รายชื่อ 300 เล่มขึ้นไป
0.00
บาท
พิมพ์รายชื่อ 400 เล่มขึ้นไป
0.00
บาท
พิมพ์รายชื่อ 500 เล่มขึ้นไป
0.00
บาท
พิมพ์รายชื่อ 1,000 เล่มขึ้นไป
0.00
บาท
พิมพ์รายชื่อ 2,000 เล่มขึ้นไป
0.00
บาท
พิมพ์รายชื่อ 3,000 เล่มขึ้นไป
0.00
บาท
พิมพ์รายชื่อ 4,000 เล่มขึ้นไป
0.00
บาท
พิมพ์รายชื่อ 5,000 เล่มขึ้นไป
0.00
บาท
พิมพ์รายชื่อ 10,000 เล่มขึ้นไป
0.00
บาท

หากสนใจสินค้านี้กรุณาสอบถามเพิ่มเติม

• ชีวิตในชาติปัจจุบันนี้ น้อยนัก สั้นนัก

• ทุกชีวิต...ล้วนผ่านกรรมดี กรรมชั่ว มามากมาย

• ผู้ใดทำเหตุ ย่อมได้รับผลตรงตามเหตุแน่นอน

• ทำดีต้องได้ดีเสมอ ไม่มียกเว้นด้วยเหตุผลใดทั้งสิ้น

• ความซับซ้อนของกรรม

• ผลแห่งกรรม...เป็นเครื่องชี้ให้เห็นถึงการกระทำ

• อำนาจที่ยิ่งใหญ่ของกรรม นำให้เกิดความแตกต่างของชีวิต

• กรรม...ทำให้เทวดามาเกิดเป็นมนุษย์ได้

• มนุษย์เกิดเป็นเทวดาได้ เพราะกรรมที่กระทำ

• กรรม...ทำให้มนุษย์เกิดเป็นสัตว์ได้

• อานุภาพของการให้ความเคารพในพระธรรม

ก็นำสัตว์ให้เกิดมาเป็นเทวดาและมนุษย์ได้

• ทุกชีวิตมีความตายเป็นเบื้องหน้า

• ไม่มีสักคนเดียว ที่จะหนีความตายพ้น

• ความรู้ว่าต้องตาย เป็นคุณประโยชน์ยิ่งใหญ่

• ปราชญ์ทางพระพุทธศาสนาสอนให้หัดตายก่อนถึงเวลาตายจริง

• การหัดตาย มีคุณเป็นพิเศษแก่จิตใจอย่างยิ่ง

• พุทธวิธีเพื่อการหัดตาย

• ฝึกอบรมความคิดว่าเมื่อปราศจากชีวิตแล้ว

• สภาพร่างกายของตนที่เคยเคลื่อนไหว จักทอดนิ่ง

• ถูกทอดทิ้งอ้างว้างตามลำพัง หลังปราศจากชีวิต

• ทรัพย์สมบัติที่สะสมไว้ ในขณะที่มีชีวิต

• สิ้นสุดลงแล้วพร้อมกับลมหายใจ และชีวิตที่สิ้นสุด

• มองให้เห็นสภาพร่างกายที่ตายแล้ว

• ทรัพย์สมบัติสักนิด เมื่อตายไปก็นำไปไม่ได้

• แม้ร่างกายของเรา ก็ต้องทิ้งไว้ในโลก

• ความเชื่อในชีวิตหลังความตาย

• ชีวิตในชาติข้างหน้า ยาวนาน ไม่อาจจะประมาณได้

• แม้รักตนจริง ควรรักไปถึงชีวิตข้างหน้าด้วย

• เมื่อชีวิตดับสลาย...ทุกสิ่งที่เคยครอง

• ก็ต้องสูญสลายพลัดพราก

• ทุกชีวิตต้องตาย...และจะตายในเวลาไม่นาน

• ความโลภไม่มีขอบเขตนั้น เป็นทุกข์หนักนัก

• ผู้มีปัญญา มีความฉลาด มีสัมมาทิฐิ

• จักมุ่งเพียรละกิเลส ก่อนความตายมาถึง

• ปล่อยใจจากสิ่งทั้งหลาย ก่อนถูกความตายบังคับ

• กิเลสทั้งหลาย ล้วนเป็นโทษแก่ผู้ตาย

• ผู้ละโลกนี้ไปในขณะที่จิตเศร้าหมอง...

• ทุคติสำหรับผู้นั้น เป็นอันหวังได้

• จิตที่มีกิเลสมาก...ย่อมเศร้าหมองมาก

• จิตที่เศร้าหมองด้วยกิเลส...เป็นจิตที่ไม่บริสุทธิ์

• กิเลสกองหลง เป็นเหตุแห่งราคะ โลภะ และโทสะ

• ผู้มีโมหะมาก คือมีความหลงมาก

• มีความรู้สึกที่ไม่ถูก ไม่ชอบ ไม่ควร ในตน คน อำนาจ

• บุคคลผู้มีโมหะมาก หลงตนมาก

• จัดเป็นพวกมีกิเลสมาก มีจิตเศร้าหมองมาก

• ผลของกรรมที่เที่ยงแท้ หลังความตาย

• ผู้คุ้นเคยกับความดี ทำดีได้โดยง่าย

• ผู้ที่มีเหตุผล ก็คือผู้มีปัญญา

• ผู้วางเฉย...เป็นผู้ไม่มีกิเลสเครื่องฟูขึ้น

• ผู้วางเฉย...เป็นผู้มีสติทุกเมื่อ

• ทำความดีด้วยใจว่างจากกิเลส

• ทำดีด้วยความโลภและหลง จักไม่อาจให้ผลสูงสุด

• ทำดีแล้วต้องได้ดี...แน่นอน เสมอไป

• ทำกรรมดีแล้วจิตใจจักไม่ร้อนเร่า

• ควรทำดีโดยทำใจให้เป็นกลาง ไม่มุ่งหวังสิ่งใด

• ทำความดีอย่างบริสุทธิ์ สะอาดจริงเถิด

• ทำให้ไม่มีตัวเรา ของเราได้...วิเศษสุด

• ตัวเราที่ดี...ต้องมีใจที่อบรมด้วยธรรมอันงาม

• อุเบกขาธรรม

• โรคทางจิต ก็เหมือนโรคทางกาย

• ยอดของพรหมวิหารธรรม

• ฐานของพรหมวิหารธรรม

• ฯลฯ

...
...
...
Top